اوچ موعلّیم * المعلّمون الثلاث

+0 به یه ن

 

 

شاگیردلرین بیری حیكمتلی موعلّیمیندن سوروشدو: اوستاد سنین موعلّیمین كیم اولوب؟

موعلیم جواب وئردی: بلكه دئنه یوزلرجه موعلّیم. ایسته‌سم اونلارین هامیسی‌نین آدینی سایام, نئچه آی چكر اونلارین ساییب قورتارماسی, بلكه نئچه ایل و آخیرده گؤره‌جاغام كی اونلارین چوخونو یاددان چیخارتمیشام.

شاگیرد: آما, اونلارین بعضیسی‌نین تأثیری آیریلاریندان چوخ اولماییب؟؟

حیكمتلی موعلّیم فیكره گئتدی سونرا دئدی:

یاخشی, اوچ موعلیم وار كی اونلاردان موهوم ایشلر اؤرگشمیشم.

 - او موعلّیملر كیملردیر؟

جواب وئردی: اونلارین بیرینجیسی «اوغرو»ایدی؛ حادیثه بئله‌ایدی كی بیر گون من چؤلده یولومو ایتیرمیشدیم و گئجه یاریسیندان تئز ائوه قاییدانمادیم. من ائویمین آچارینی قونشوما تاپیشیرمیشدیم و او گئج ساعتده اونو اذیّت ائله‌ماغا جورأت ائله‌مه‌دیم. نهایتده بیر كیشی راست گلدی و من اوندان كؤمك ایسته‌دیم. او بیر گؤز قیرپیمیندا قاپینی آچدی !! بو منی چوخ موتعجّیب ائله‌دی و من اوندان ایسته‌دیم بو ایشی نئجه گؤدویونو منه اؤرگتسین. او منه دئدی كی اوغرولوقدان كئچینر. آما من اوندان چوخ ممنون ایدیم پس اوندان ایسته‌دیم كی گئجه‌نی ائویمده قالسین.

بیر آی منیمله قالدی و هر گئجه ائشیگه چیخیردی. او دئییردی: من ایشه گئدیرم, آما سن دوشون و ناماز قیل. او قاییداندا من همیشه سوروشاردیم كی بیر شئی اله گتیره بیلیب یا یوخ, اونون همیشه‌لیك و دگیشمز جوابی بو اولاردی كی: بویون بیر شئی اله گتیرنمه‌دیم, آما صاباح بیر داها چالیشاجاغام ان‌شاءالله.

موعلّیم دانیشیغینا ایدامه وئردی: خوشبخت كیشی‌ایدی, اونو, الی بوش قاییتماسینا گؤره بیر گون مأیوس گؤرمه‌دیم. اوندان سونرا و یاشاییشیمین بؤیوك قیسمینده, هر واخت گونلرجه دوشونجه‌دن سونرا آللاهین ویصالینه ال تاپانمایاندا, او اوغرونون سؤزلرینی یادیما سالارام «بویون بیر شئی اله گتیرنمه‌دیم, آما صاباح بیر داها چالیشاجاغام ان‌شاءالله!» تا كی آللاهین ویصالینا ناییل اولام.

شاگیرد: موعلّیم ! ایكینجی موعلّیمین كیمیدی؟

موعلیم: بیر ایت‌ایدی. حادیثه بئله اولدو كی من چایا طرف گئدیردیم كی بیر آز سو ایچم. بو حینده بو ایت ظاهیر اولدو. بیلیندی كی او چوخ سوسوزدور. آما او چایین قیراغینا یاخینلاشاندا اوردا آیری بیر ایت گؤروردو و بو اؤزونون سوداكی تصویریندن باشقا, آیری بیر شئی دئییلدی.

ایدامه وئردی: قورخو ایتی بورویوردو, دالی قاییدیر و هورماغا باشلیردی كی او بیری ایتی قورخودوب اوزاقلاتسین. آما فایدا وئرمیردی, سوسوزلوق اونا غالیب گلیردی و نهایتده تصمیم توتدو وضعیتله اوزلشسین. اؤزونو سویا آتدی و بو دفعه تصویر گیزلندی.

سون گونلرده, اوچونجو موعلّیمیم بالاجا بیر اوشاغیدی. اونو بیر دفعه گؤردوم كی الینده شمع, مسجیده طرف گئدیر. اوندان بیر سوآل سوروشدوم: بو شمعی اؤزون یاندیریبسان؟ اوشاق موثبت جواب وئردی. اوردان كی من اوشاقلارین اودلا تماسدا اولماقلاریندان نیگران ایدیم, چالیشدیم اونا ایخطار وئرم. اوغلان! منه قولاق آس؛ بیر زمان بو شمع خاموش ایدی, منه دئیه بیلرسن كی اونو یاندیران اود هاردان گلدی؟؟

اوغلان گولدو و شمعی خاموشلادی. سونرا مندن سوروشدو: منه دئیه بیلرسن كی بوردا یانان اود هارا گئتدی؟؟

موعلّیم ایدامه وئریب دئدی: من او لحظه بیلدیم كی نه قدر آخماغام, كیمدیر كی حیكمت اودونو یاندیریر و هارا گئدیر؟ بیلدیم كی اینسان او شمع كیمیدیر, اورگینده موعیَّن لحظه‌لر اوچون موقدس اود داشی‌ییر, آما قطعی اولاراق بیلمیر كی اونو هاردا, نئجه و هاواخت یاندیرسین. اوغلوم ! عؤمروم بویوندا منیم مینلرجه موعلّیمیم اولوب, من یاشاییش شاگیردی‌یم و ایندی‌ده اونون شاگیردی‌یم. و موطئینم كی حیكمت اودو اورگیمده یاناجاق و منیم بصیرتیمی ایشیقلاندیراجاق, او گونه‌دك كی من اونون گؤروشونه موشتاقام.

 

المعلّمون الثلاث

سأل أحد التلامیذ معلمه الحكیم: من كان معلمك أیها المعلم؟

أجاب المعلم: بل قل المئات من المعلمین. وإن كان لی أن أسمیهم جمیعاً, فسوف یستغرق ذلك شهوراً عدیدة, وربما سنوات, وسوف ینتهی بی الأمر إلى نسیان معظمهم.

التلمیذ: ولكن, ألم یكن لبعضهم تأثیر علیك أكبر من الآخرین؟؟

استغرق المعلم الحكیم فی التفكیر بعضٌ من الوقت ثم أجاب:

حسناً, هنالك ثلاثة معلمین تعلمت منهم أموراً على جانب كبیر من الأهمیة.

من هم أیها المعلم؟

 أجاب: أولهم كان ""لصاً""؛ فقد حدث یوماً أننی تُهت فی الصحراء, ولم أتمكن من الوصول إلى البیت إلا فی ساعة متأخرة من اللیل, وكنت قد أودعت جاری مفتاح البیت, ولم أتجرأ على إیقاظه فی تلك الساعة المتأخرة, وفی النهایة, صادفت رجلاً طلبت مساعدته, ففتح لی الباب فی لمح البصر!! أثار الأمر إعجابی الشدید ورجوته أن یعلمنی كیف فعل ذلك, فأخبرنی أنه یعتاش من سرقة الناس, لكننی كنت شدید الامتنان, فدعوته إلى المبیت فی منزلی.

مكث عندی شهراً واحداً, كان یخرج كل لیلة, وهو یقول: سأذهب إلى العمل, أما أنت, فداوم على التأمل وأكثر من الصلاة. وكنت دائماً أسأله عندما یعود عما إذا كان قد غنم شیئاً, وكان جوابه یتخذ دائماً منوالاً واحداً لا یتغیر: "لم أوفق الیوم فی اغتنام شیئ, لكننی سأعاود المحاولة فی الغد إن شاء الله" .

استطرد المعلم قائلاً: لقد كان رجلاً سعیداً, لم أره یوماً یستسلم للیأس جراء عودته صفر الیدین. من بعدها, وخلال القسم الأكبر من حیاتی, عندما كنت استغرق فی التأمل یوماً بعد یوم من دون أن أحقق اتصالی بالله, كنت أستعید كلمات ذلك اللص: ""لم أوفق بشیء الیوم, لكننی سأعاود المحاولة فی الغد إنشاء الله"" إلى أن أحقق اتصالی بالله.

التلمیذ: ومن كان معلمك الثانی أیها المعلم؟

المعلم: لقد كان كلباً. فقد حدث أن كنت متوجهاً إلى النهر لأشرب قلیلاً من الماء, عندما ظهر هذا الكلب؛ بدا أنه كان عطشاً للغایة, لكنه عندما اقترب من حافة النهر, شاهد كلباً آخر فیه, ولم یكن هذا سوى انعكاس لصورته فی الماء.

استطرد قائلاً: دب الفزع فی الكلب, فتراجع إلى الوراء وراح ینبح لإخافة وإبعاد الكلب الآخر, ولم ذلك لم یحصل, إلى أن قرر فی النهایة, وقد غلبه الظمأ الشدید, أن یواجه الوضع, فألقى بنفسه فی النهر, وكان أن اختفت الصورة هذه المرة.

أخیراً, فقد كان معلمی الثالث طفلاً صغیراً, رأیته ذات مرة یسیر باتجاه الجامع, حاملاً شمعة بیده, فبادرته بالسؤال: هل أضأت هذه الشمعة بنفسك؟ فرد علی الصبی بالإیجاب.ولما كان یقلقنی أن یلعب الأطفال بالنار, تابعت بإلحاح, اسمع یا صبی؛ فی لحظة من اللحظات كانت هذه الشمعة مطفأة, أتستطیع أن تخبرنی من أین جاءت النار التی تشعلها؟؟

ضحك الصبی, وأطفأ الشمعة, ثم رد یسألنی: وأنت یا سیدی, أتستطیع أن تخبرنی إلى أین ذهبت النار التی كانت مشتعلة هنا؟؟

أستطر المعلم قائلاً: أدركت حینها كم كنت غبیاً, من ذا الذی یشعل نار الحكمة, وإلى أین تذهب؟ أدركت أن الإنسان على مثال تلك الشمعة, یحمل فی قلبه النار المقدسة للحظات معینة ولكنه لا یعرف إطلاقاً أین أشعلت, وكیف, ومتى. كان لی یا بنی طوال حیاتی الآلاف من المعلمین, كنت تلمیذ الحیاة وما زلت تلمیذها, وبتُّ أثق أن نار الحكمة سوف تتوهج داخلی, وستنیر بصیرتی, ما دمت تواقاً للقیاها.



  • [ ]