اؤزونو آلچاتما و تاماهكارلیق * إذلال النفس والطمع
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : حكایه لر
+0 به یه ن
 |
||
|
اؤزونو آلچاتما و تاماهكارلیق * إذلال النفس والطمع
حكایت اولوب كی بیر كئچی تاماهكارلیغا معروف ایدی و بیر آز اوتدان اؤترو هر حیوانلا آیریسی‌نین علئیهینه موتّفیق اولا بیلیردی. گونلرین بیر گونو قوردا تولكونون ضیدّینه بیر دؤیوشده كؤمك ائتدی و اونو دوستلارینا تبلیغ ائله‌دی تا كی تولكو درین یارا آلدی. و بو ایش بیر بسته اوتدان اؤترو ایدی كی قورد اونا وئرمیشدی. تولكو چوخ ناراحات اولدو و تصمیم توتدو او تاماهكارا -كی اؤزوندن سووای هئچ كسه اهمیّت وئرمیردی- حیله‌سینی قایتارسین. پس مئشه سولطانی آسلانین یانینا گئدیر و سوروشور: «سنین آد گونو هاواختدیر؟» آسلان جواب وئریر: «بیر آی سونرا . . .» تولكو اونا دئییر: «بیر آیدان سونرا سنین اوچون مندن بؤیوك هدیه وار, آما سن گرك عیناً من دئدیگیم كیمی عمل ائلیه‌سن.» آسلان و تولكو, آسلانین گؤره‌جگی ایشلر باره‌ده بیرلشدیلر. مئشه سولطانی مقصددن خبرسیز ایشینه باشلادی و تاماهی‌نین هامیسی هدیه‌ده قالمیشدی. تولكو كئچی‌نین یانینا گئدیب و دئدی: «عزیز باجی من كئچمیشی اونوتدوم و من سنی باغیشلیرام. سن آج‌ایدین و منیم باره‌مده ائله‌دیكلرینه حقّین واریدی, هرچند كی من مظلوم ایدیم.» كئچی بیر آز قورخوب و دئدی: «منی اینجیتمك قصدین اولسا قوردو چاغیرارام سنی یئرینده اوتوردار !» توكلو دئدی: «یوخ ! یوخ ! كئچمیشدن درسیمی آلمیشام و اونا قاییتماق ایسته‌میرم.» پس كئچی اونا دئدی: «ایندی نه ایستیرسن؟» تولكو دئدی: «ایستیرم آسلانا گونده ایكی بؤیوك بسته اوت آپاراسان كی اونلار سحر یئمگی اوچون یئسین.» كئچی دئدی: «اوت و آسلان؟» دئدی: «بلی من موطمئینم كی بو اونو تعجوبلندیره‌جك, نئجه كی من ایستیرم اونون ریضایتینی جلب ائدم.» كئچی تولكونون آخماقلیغینی مسخره ائله‌دی آما اونونلا مووافیقت ائله‌دی, چونكی بئله حسابلادی كی آسلان اوتلاری رد ائلر و او اونلاری اؤزو ایله قایتارا و صاباح یئیه‌ر. تولكو دئدی: «آما اونلاری ردّ ائدرسه . . منه قایتاراجاقسان, راضیلاشدیق‌می؟» كئچی دئدی: «هن.» بیرینجی گون كئچی بسته‌ایله آسلانین یانینا گئتدی و آسلان اونا دئدی: «من اوت یئمه‌رم اونلاری سن یئ.» باش وئرنلره رغماً بسته‌سیز تولكویه قاییتدی و دئدی: «آسلان اونو ایندیه‌دك گؤرونمه‌ین آج گؤزلوكله یئدی.» تولكو دئدی: «من سنه دئدیم دا كی او اوتو, گوجونه خاطیر سئور.» كئچی سونراكی گون و اوچونجو و دؤردونجو گون و . . قاییتدی و همن سئناریونو تكرار ائله‌دی و آسلان بیلمیردی نیه بئله اولور و كئچی اؤز عالمینده بئله بیلیردی كی چوخ داهی و تجروبه‌لیدیر و هئچ ایش گؤرمه‌دن و تكجه بیر یالانلا گونده‌لیك یئمگینی اله گتیریر. آی باشا چاتاندان سونرا تولكو كئچی‌یه دئدی: «گؤزله . . گؤزله . . .» كئچی دئدی: «سنه نه اولوب؟» تولكو دئدی: «بویون آسلانین دوغوم گونودور و من اونا اوچ بسته اوت و بیر مكتوب گؤنده‌ره‌جگم.» كئچی گولومسه‌دی و اونا دئدی: «تولكو ! سن گؤزل یولداشسان!» تولكو دئدی: «بیلیرم . .بیلیرم! » او گون كئچی مكتوبلا آسلانین یانینا گئتدی و دئدی: «تولكون مندن ایسته‌ییب كی سیزدن بیر جواب آلام.» آسلان اوخودو و نهایتده نه باش وئردیگینی بیلدی پس كئچی‌یه دئدی: «بویون منیم دوغوم بایرامیمدیر بونا گؤره ایستیرم اوتلاری منیم یانیمدا یئیه‌سن.» 3 بسته اوتو یئییب دویاندان سونرا آسلان دوروب دئدی: «سن تولكونون منه وئردیگی دوغوم بایرامی‌مین هدیه‌سی‌سن. سنی منه گؤره هر گون بسله‌ییب و اوتلار منیم اوچون ایدی, چونكی سن اونلارلا بسله‌نیب و بو گون اوچون منیم یئمگیم اولموسان.» كئچی تامامیله تسلیم اولدو چونكی توخلوغونا گؤره ترپشمگه گوجو یوخیدی. آسلان اونو یئدی, بیر جانلی یئمك كی اؤزونو اؤلنه قدر بسله‌دی و او اؤزون عاغیللی حساب ائدیردی. حیكمت: یالان و تاماهكارلیق سنه فایدا وئریب كؤمك ائدیرسه‌ده, نهایتده سنی اَن پیس نتیجه‌لری یؤنلده‌جك.
إذلال النفس والطمع یحكى أن ماعزاً كانت معروفة بالطمع ، وكانت مستعدة للتحالف مع أی حیوان ضد أخر مقابل حصولها على بعض الأعشاب. وكان یوماً أن ناصرت ذئباً ضد ثعلب فی معركة وقامت بمناداة رفاقه حتى أصابوا الثعلب بجراح عمیقة وذلك مقابلة حزمة من أعشاب أعطاها إیاها الذئب. حزن الثعلب كثیراً وقرر المكر والرد على تلك الطماعة التی لا یهمها سوى ذاتها ، فذهب للأسد سید الغابة وسأله : متى عید میلادك؟ فقال له الأسد : بعد شهر.. فقال له الثعلب : لك منی هدیة كبیرة بعد شهر ، ولكن علیك أن تطبق كلماتی بالحرف الواحد. اتفق الأسد والثعلب على وظائف الأسد، وكان سید الغابة یتصرف من دون أن یعرف الهدف والطمع كله كان فی الهدیة. ذهب الثعلب إلى الماعز وقال لها : یا أختاه لقد نسیت الماضی وأنا أعذرك فانت تجوعین ولك الحق بما فعلته بی رغم أننی كنت مظلوما. خافت الماعز قلیلاً وقالت له : لو كنت ترید إیذائی سأنادی الذئاب الآن لتبطش بك قال الثعلب : لا لا ، لقد تعلمت من الماضی ولا أرید أن أعود إلیه. فقالت له : هات ما عندك قال الثعلب : أریدك أن توصلی یومیاً للأسد حزمتان كبیرتان من العشب لیأكلهما على الإفطار. فقالت الماعز : عشب وأسد؟ قال : نعم أنا متأكد أنه سیعجبه ، كما أننی أرید كسب رضاه. سخرت الماعز من غباء الثعلب لكنها وافقت لأنها تدرك رفض الأسد للأعشاب وأنه سوف یردها معها وبالتالی تأكلها. قال الثعلب : لكن لو رفضها .. أعیدیها لی، اتفقنا؟ قالت الماعز : نعم. ذهبت الماعز فی الیوم الأول بالحزم إلى الأسد فقال لها : لا آكل الأعشاب ، كلیها أنت. عادت من دونها رغم الاتفاق مع الثعلب وقالت له : لقد أكلها الأسد كشره لم یأكل منذ زمن. قال الثعلب : قلت لك إنه یحب العشب من أجل قوته. عادت الماعز فی الیوم التالی والثالث والرابع ...ویتكرر نفس السیناریو والأسد لا یعرف لماذا والماعز تشعر بنفسها أنها ذكیة ومحنكة وتصنع الطعام یومیاً من لا شیء مقابل كذبة واحدة فقط. وبعد انقضاء شهر قال الثعلب للماعز : انتظری .. انتظری... فقالت له : ما بك؟ قال : الیوم عید میلاد الأسد وسأرسل له ثلاث حزم من العشب ورسالة مكتوبة له ابتسمت الماعز : وقالت له أنت صدیق جمیل یا ثعلب. قال لها : أعرف .. .أعرف ذهبت الماعز فی ذلك الیوم ومعها الرسالة فأعطتها للأسد وقالت له : أخبرنی الثعلب أن أحصل على الرد منك. فقرأ الأسد وفهم أخیراً ماذا یفعل ، فقال للماعز : الیوم عید میلادی ومن أجل ذلك أریدك أن تأكلی الأعشاب عندی. وما أن انتهت من أكل 3 حزم وأصبحت متخمة نهض الأسد وقال لها : " إنك هدیة عید میلادی من الثعلب ، وكان یسمنك من أجلی یومیاً والأعشاب فعلاً لی لأنك من أكلتها وسمنت علیها وبالتالی أنت غذائی لهذا الیوم". استسلمت الماعز تماماً فجسدها لا یقوى على الحراك بسبب التخمة وتناولها الأسد وجبة دسمة سمنت نفسها لكی تموت وهی تحسب نفسها ذكیة. الحكمة : مهما ساعدك الكذب ومهما ساعدك الطمع فإنه بالنهایة سینقلب علیك ویأتی بأسوأ النتائج. |
||