din xadimi دین خادمی

بیلیردیم گله‌جكسن . . * Geleceğini biliyordum…

ساواشین اَن قانلی گونلریندن بیریدی. عسكر، اَن یاخشی دوستون بیر آز قاباقلیقدا، قانلار ایچینده یئره دوشتوگونو گؤردو.

دوشمن آتشی ائله یاغیردی كی اینسان باشینی بیر ثانبه‌لیك سنگردن ائشیگه چیخاردا بیلمیردی.

ایسته‌دی سنگرین ائشیگینه یوگورسون كی  بیر آیری یولداشی قولوندان یاپیشیب ایچری چكدی.

 - «دلی اولوبسان؟ گئتمگه دَگَرمی هئچ؟ باخ گؤر، دلیك-دئشیك اولوب. چوخ احتیمالا اؤلوبدو. آرتیق اونون اوچون بیر ایش گؤرمك اولماز. فایداسیز یئره اؤز جانینی خطره سالما».

آما عسكر اونون سؤزونه باخمادی و اؤزونو سنگردن ائشیگه آتدی. اینانیلماز بیر مؤعجوزه باش وئردی و عسكر او قورخونج آتشین ایچینده دوستونا چاتدی.

اونو بئلینه آلیب قاچا-قاچا گئری قاییتدی. بیرلیكده سنگره دیغیرلاندیلار. آما جسور عسكر دوستونو قورتارانمامیشدی. سنگرده‌كی او بیری دوستو دئدی:

- «سنه دَگمَز دئمیشدیم. جانیوی فایداسیز یئره خطره سالدین».

گؤزلری دولاراق: «دَگدی.. دَگدی . . .» دئدی.

- «نئجه دَگدی؟ بو آدام اؤلوب. گؤرمورسن؟»

- «یئنه‌ده دَگدی. چونكی یانینا چاتاندا هله دیری ایدی. اونون سون سؤزلرینی ائشیتمك منیم اوچون دونیالارا دگر». و هیچقیرا-هیچقیرا دوستونون سون سؤزلرینی تكرارلادی:

- «بیلیردیم گله‌جكسن . . .بیلیردیم گله‌جكسن . . .»

درس: ایطمینان وئرمك موهیمدیر. ایطمینان ائله‌مك موهیمدیر. اولان ایطمینانی بوشا چیخارماماق داها دا موهیمدیر».

Geleceğini biliyordum…

Savaşın en kanlı günlerinden biriydi. Asker, en iyi arkadaşının az ilerde kanlar içinde yere düştüğünü gördü.

İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar.

Tam siperden dışarı doğru bir hamle yapacağı sırada, başka bir arkadaşı onu omzundan tutarak tekrar içeri çekti,

-Delirdin mi sen? Gitmeye değer mi? Baksana delik deşik olmuş. Büyük bir ihtimalle ölmüştür.

Artık onun için yapabileceğin bir şey yok. Boşuna kendi hayatını tehlikeye atma.

Fakat asker onu dinlemedi ve kendisini siperden dışarıya attı. İnanılması güç bir mucize gerçekleşti, asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı.

Onu sırtına aldı ve koşa koşa geri döndü. Birlikte siperin içine yuvarlandılar. Fakat cesur asker yaralı arkadaşını kurtaramamıştı. Siperdeki diğer arkadaşı;

! -Sana değmez demiştim. Hayatını boşu boşuna tehlikeye attın.

-Değdi, dedi, gözleri dolarak, -değdi…

-Nasıl değdi? Bu adam ölmüş görmüyor musun?

-Yine de değdi. Çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı. Onun son sözlerini duymak, dünyalara bedeldi benim içim.

Ve hıçkırarak arkadaşının son sözlerini tekrarladı:

-Geleceğini biliyordum… Geleceğini biliyordum…

Ders: Güven vermek önemlidir. Güven duymak önemlidir. Duyulan güveni boşa çıkarmamak daha da önemlidir