شاهین موعالیجه‌سی * معالجة الملك
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : حكایه لر
+0 به یه ن
شاهین موعالیجه‌سی * معالجة الملك
شاه
جیدّی بیر خسته‌لیگه یولوخور. طبیبلر اونون علاجینا توپلاشاراق اونون درمانینی
یالنیز بللی علامتلری اولان اینسانین قارا جیگرینی یئمكده بیلیرلر. علامتلری شاها
ساییرلار او دا حكومت آداملارینا امر ائلیر بو علامتلره مالیك اولان «دهقان اوغلو»
آدلانان جوانی گتیرسینلر.
شاه جوانین آتا-آناسینا خبر گؤندریب اونلاری جریاندا قویاراق شاهین شفاسی اوچون اوشاقلارینی اؤلدوروب جیگرینی یئمه‌سینه راضیلاشمالاری اوچون اونلارا چوخلو پول وئریر. شاهی قاضینی‌دا چاغیرتدیریب اوندان شاهین موعالیجه‌سی اوچون بو جوانی اؤلدوروب جیگرینی یئمه‌سی‌نین حلال اولوب اولمادیغینی سوروشور.
ظالیم قاضی‌ده جماعتدن بیری‌‌نین اونون جیگریندن شاهین موعالیجه‌لنمه‌سی اوچون اؤلدورولمه‌سینه حلال فتواسی وئریر.
جوانی قویون كیمی باشی‌نین كسیلمه‌سینه گتیریرلر . . .شاه اونو گؤروردو. جوانین جلّادا سونرا دا گؤزلرینی قالدیریب گؤیه باخیب گولمه‌سینی گؤردو.
شاه تَلَسرك جوانا اوز توتوب تعجولو سوروشدو: «اؤلدویونو بیله-بیله نییه گولورسن؟»
جوان دئدی: « اوشاقلارینا رحم ائتمك آتا-آنایا واجیبدیر، قاضی‌یه‌ده قضاوتینده عدالتلی اولماسی واجیبدیر، شاها دا باغیشلاماق واجیبدیر . . . آما آتا-آنامی دونیا مالی كیریخدیریب روحومو سنه تسلیم ائدیبلر. قاضیدن‌ده سوروشاندا سندن قورخدو آما آللاهدان قورخماییب قانیمی سنه حلال ائله‌دی. آغام ! سنی‌ده گؤرورم شفا تاپماغین بیر گوناهسیزین اؤلمه‌سینده‌دیر . . بونلارلا بئله آللاهیمدان سونرا كیمه سیغینا بیلرم؟ باشیمی اونا طرف قالدیریرام ریضاسینا راضی‌یام».
شاه جوانین سؤزوندن تأثیرلنیب آغلاماغا باشلاییب دئدی: «خسته‌لیكدن اؤلمگیم، پاك بیریسینی اؤلدورمگیمدن داها یاخشیدیر». سونرا جوانی یانینا آلیب اؤپوب ایسته‌دیگینی اونا وئردی . . .
دئییلیر بو حادیثه‌لردن نئچه هفته سونرا شاه خسته‌لیگیندن شفا تاپدی . . .
معالجة الملك
مرض ملك مرضا خطیراً واجتمع الأطباء لعلا جه ورأوا جمیعاً أن علاجه الوحید هو حصوله على كبد إنسان فیه صفات معینة ذكروها له فأمر رجال الحكومة على فتى یسمى ابن دهقان توفرت فیه الشروط المطلوبة ..
وأرسل الملك إلى والدی الفتى وحدثهما عن الأمر وأعطى لهما مالاً كثیراً فوافقا علی قتل ولدهما لیأخذ الملك كبده ولیشفی من مرضه ونادى الملك القاضی وسأله إذا كان قتل هذا الفتى حلالاً لیتداوى الملك بكبده
فأفتى القاضی الظالم بأن قتل أحد من الناس لیأخذالملك كبده لیشفى به حلالاً ..
أحضروا الفتى لیذبحوه ذبح الشاة .. وكان الملك مطلاً علیه فرأى الغلام ینظر إلى جلاده ثم یرفع عینیه الى السماء ویبتسم فأسرع الملك نحو الفتى وسأله متعجباً : لماذا تضحك وقد أوشكت على الهلاك
قال الفتى : كان یجب على والدی أن یرحما ولدهما وكان یجب على القاضی أن یعدل فی قضائه كان على الملك أن یعفو .. أما أبی وأمی فقد غرهما طعام الدنیا فسلما لك روحی والقاضی سألته فخافك ولم یخف الله فأحل لك دمی وأنت یا سیدی رأیت شفائك فی قتل بریء .. ولكل هذا لم أر ملجأ لی غیر ربی فرفعت رأسی إلیه راضیاً بقضائه فتأثر الملك من قول الفتى وبكى وقال : إذا مت وأنا مریض خیر من أن أقتل نفساً زكیة ثم أخذ الفتى وقبله وأعطاه ما یرید ..
وقیل بعد ذلك أنه لم یمضی على هذه الأحداث أسبوع حتى شفی الملك من مرضه !!