سقراطلا حیات یولداشی * سقراط مع زوجته
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : حكایه لر
+0 به یه ن
سقراطلا حیات یولداشی * سقراط مع زوجته
میلاددان اوّل 470-399-جو ایللرینده یاشایان یونانلی فیلسوف سقراطین دیلی آجی بیر آروادی واریدی. سقراط چالیشاردی گون چیخمامیش اوندان قاچسین، گونشین قیرمیزی توپو اوفوقه باتمایینجا دا اونا قاییتماسین.
بیر گون اونونلا اؤز حیاتینی بئله وصف ائله‌دی: «من بو آروادا بورجلویام !! او اولماسایدی من حیكمتین ساكیتلیكده و سعادتین یوخودا اولدوغونو اؤیرنه بیلمزدیم. یازیق ائولنمكله سوبای قالما آراسیندا شاشقین قالان كیشی، او هر ایكی حالتده‌ده پئشماندیر پئشمان».
سقراط راحتلیگی و تسلّی‌سینی شاگیردلری ایله ییغیشیب دونیا و اطرافیندانكیلاری باره‌ده دانیشماقدا تاپاردی.
بیر گون شاگیردلری‌نین بیرینه ائولنمك مصلحتی وئریر: «تمكینلی حیات یولداشین اولورسا سعادته چاتارسان، آما باشی‌بوش آروادین پنجه‌سینه دوشسن منه تای فیلسوف اولارسان !»
بیر گون او اؤز فلسفی دوشونجه‌لری باره‌ده شاگیردلری ایله بحث ائدركن آروادی قیشقیریب اونو ایشلرده كؤمك ائتمگه چاغیردی. آما سقراط ائشیتمه‌ییب داها درین موذاكیره‌یه جومدو. او دا سو ایله دولو قاب گتیریب اونون باشینا تؤكدو.
البتّه شاگیردلر بو كوبود داورانیشدان ناراحت اولوب موعلمیلرینه اولان بو جسارتدن حئیران قالدیلار. آما سقراط كئچل باشینداكی بیرجه توكونون سویونو آلاراق ساكیتلیكله اونلارا باخیب دئدی: «بو قدر ایلدیریمدان سونرا گوجلو یاغیشین یاغماسینی گؤزله‌ییردیك».
سقراط مع زوجته
كان سقراط الفیلسوف الیونانی الذی عاش بین عامی 470 , 399 قبل المیلاد , زوجاً لإمرأة سلیطة اللسان تعود أن یهرب منها قبل طلوع الشمس , ولا یعود إلیها إلا بعد أن یغوص قرصها الملتهب الهائل وراء الأفق .
قال یوماً یصف حیاته معها :
أنا مدین لهذه المرأة !! فلولاها ما تعلمت أن الحكمة فی الصمت ، وإن السعادة فی النوم ، مسكین الرجل إنه یقف حائراً بین أن یتزوج أو یبقى عازباً بلا زواج وهو فی الحالتین نادم ونادم .
وكان سقراط یجد سلواه مع تلامیذه عندما یجتمع بهم ویجادلهم ویحادثونه فی أمور الدنیا وأحوالها .
قال مرة لأحد تلامیذه ینبغی أن تتزوج ! فإنك إن ظفرت بزوجة عاقلة صرت سعیداً , أما أن وقعت فی براثین زوجة طائشة مناكفة صرت فیلسوفاً مثل حالی ! .
حدث یوماً إنه كان یتناقش فی أفكاره الفلسفیة مع بعض تلامیذه ، حین صاحت زوجته ونادته طالبة منه أن یذهب إلیها ویساعدها فی بعض الأعمال ولكنه لم یسمعها أو بالأحرى كان مندمجاً بالنقاش ، فما كان منها الا ان احضرت وعاءاً مملوءاً بالماء وصبته فوق رأسه .
وبالطبع انزعج تلامیذه من مثل هذا السلوك الفظ ، واندهشوا من جرأتها مع معلمهم ، ولكنه نظر الیهم وقال بهدوء وهو یسوی خصلة الشعر الوحیدة فی رأسه الأصلع ، بعد كل هذه الرعود ، فلابد أن نتوقع هطول الأمطار .