همیشه اولمادیغیمیزا باخیریق * دائماُ ننظر إلى ما ینقصنا
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : حكایه لر
+0 به یه ن
همیشه اولمادیغیمیزا باخیریق * دائماُ ننظر إلى ما ینقصنا
بؤیوك یازیچی یازی میزینده اوتوروب قلمی الینده توتوب یازدی: «كئچن ایل اؤد كیسهسی قالدیریلما جراحی عملیاتی اولدوم، نئچه آی دؤشكده یاتماغیم لازیم اولدو. یاشیم آلتمیشا چاتاركن نشر ائوینده اوتوز ایل زحمت چكدیگیم ایشی تركیتدیم .. آتام وفات ائلهدی . . . اوغلوم ترافیك قضاسی نتیجهسینده آیلارجا درسدن قالماغی نتیجهسینده طیب دانیشكدهسینده اوغورسوز اولدو».
صفحهنین آخیریندهده یازدی: « نه پیس ایلیدی . .!!»
حیات یولداشی اوتاغینا داخیل اولدو، ایستهدی اونونلا ظرافات ائلیه . . اونا یاخینلاشیب چیگنینین اوستوندن یازدیغینی اوخودو . . بیر شئی دئمهدن اوتاغی سسسیزجه ترك ائتدی . . .نئچه دقیقه سونرا الینده آیری كاغیذلا قاییتدی، اونو سسسیزجه ارینین یازدیغی كاغیذین یانینا قویدو.
كیشی باشلادی حیات یولداشینین یازدیغی كاغیذی اوخوماغا: «كئچن ایلده، سنی ایللر بویو اذیّت ائدن اؤد كسیهسی عذابیندان شفا تاپیب ساغلام شكیلده آلتمیش یاشینا چاتدین . . . سنینله چوخلو موهیم كیتاب یازیب نشر ائتمگه موقاوله قورتاراندان سونرا یازماقدان فراغت تاپدین.
آتان آغریسیز و خستهلیكسیز 85 یاشینا قدر یاشادی یئنه آغریسیز ساكیتجه وفات ائتدی . . .اوغلون ترافیك قضاسیندان اؤلومدن قورتولوب عاریضهسیز سَقَط اولمادان شفا تاپدی.
حیات یولداشی جوملهسینی بونو دئیهرك قورتاردی: «نئجه ایلیدی ! اوندا خوش شانسلیغیمیز بد شانسلیغیمیزا غالیب گلدی. هر شئی اوچون آللاها شوكر اولسون».
همیشه اولمادیقلاریمیزا باخیریق . . . بونا گؤره وارلیقلاریمیزا شوكر ائتمیریك.
دائماُ ننظر إلى ما ینقصنا
جلس مؤلف كبیر أمام مكتبه وأمسك بقلمه، وكتب: "فی السنة الماضیة، أجریت عملیة إزالة المرارة، ولازمت الفراش عدة شهور.. وبلغت الستین من العمر فتركت وظیفتی المهمة فی دار النشر التی ظللت أعمل بها ثلاثین عاماً.. وتوفی والدی.. ورسب ابنی فی كلیة الطب لتعطله عن الدراسة عدة شهور بسبب إصابته فی حادث سیارة.."
وفی نهایة الصفحة كتب:" یا لها من سنة سیئة..!!
ودخلت زوجته غرفة مكتبه، ولاحظت شروده.. فاقتربت منه، ومن فوق كتفه قرأت ما كتب.. فتركت الغرفة بهدوء، من دون أن تقول شیئاً ... لكنها وبعد دقائق عادت وقد أمسكت بیدها ورقة أخرى، وضعتها بهدوء بجوار الورقة التی سبق أن كتبها زوجها.
فتناول الزوج ورقة زوجته وقرأ منها: " فی السنة الماضیة ، شفیت من الآم المرارة التی عذبتك سنوات طویلة وبلغت الستین وأنت فی تمام الصحة.. وستتفرغ للكتابة والتألیف بعد أن تم التعاقد معك على نشر أكثر من كتاب مهم .
وعاش والدك حتى بلغ الخامسة والثمانین بغیر أن یسبب لأحد أی متاعب وتوفی فی هدوء بغیر أن یتألم .. ونجا ابنك من الموت فی حادث السیارة وشفی بغیر أیه عاهات أو مضاعفات.
وختمت الزوجة عبارتها قائلة: " یا لها من سنة تغلب فیها حظنا الحسن على حظنا السیء". الحمد لله على كل شیء.
دائماُ ننظر إلى ما ینقصنا .. لذلك لا نحمد الله على ما معنا