نهج البلاغه مكتوبلار 12
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : دین
+0 به یه ن
نهج البلاغه مكتوبلار 12
12-جی مكتوب
امام علی علیه السلامین (صحابه و شیعه‌‌لریندن اولموش) معقل ابن قیس الریاحی‌یه اولان توصیه‌‌لریندندیر. امام علیه السلام (بو مكتوبو) اونو (مدایندن) اوچ مین نفرله، شام (قوشونو) سمتینه اؤز قوشونونون باشچیسی كیمی گؤندرنده یازیب (و مكتوبدا معقله دوشمنله دؤیوش اسلوبونو اؤیره‌دیر):
(اجر و جزاسینا) قوووشماقدان باشقا چاره‌ن اولمایان الله‌دان قورخ! سنین اوندان باشقا سون (گئده‌جك) یئرین یوخدور.
آنجاق سنینله ووروشانلا ووروش. (چونكی سنینله ووروشمایان كیمسه ایله ووروشماق ظلمدور و تقوالی، پرهیزكار شخص هئچ كسه ظلم ائتمز.) هاوانین سرین اولدوغو سحر و آخشام واختلاری یول گئت و (هاوانین ایستی اولدوغو) گوندوز چاغی (گون‌اورتا) جماعتی (استراحت ائتمه‌لری و دینجلمه‌لری اوچون) ساخلا و یاواش حركت ائتدیر. (تلسمه كی، ضعیفلر ده گوجلولرله بیرلیكده گئده بیلسینلر.) گئجه‌نین اولینده یول گئتمه. الله اونو كؤچ ائتمك اوچون دئییل، دینجلمك، استراحت ائتمك و راحتلانماق اوچون نظرده توتوب.
اودور كی، گئجه‌نین اولینده بدن و مینیگینی راحت بوراخ. گئجه‌نی دینجلدیكدن سونرا (دان یئری سؤكولمه‌میشدن) سحر گؤرونمگه باشلایاندا و یا دان یئری سؤكولن زمان الله طرفیندن یئتیشه‌جك خیر- بركتله یولا دوش. دوشمنله اوز- اوزه گلن زمان اؤز قوشونونون اورتاسیندا دایان. دوشمنه، نه ووروشماق ایسته‌ین آدام قدر یاخینلاش، نه ده اونلاردان دؤیوشدن قورخان آدام قدر اوزاق اول. منیم امریم سنه چاتانا قدر گؤزله.
كین و دوشمنچیلیك سیزی اونلاری (حقّ یولا) دعوت ائتمه‌میشدن و هرطرفلی دلیللرله باشا سالمامیشدان قاباق اونلارلا ساواشا باشلاماغا وادار ائتمه‌سین.
و من وصیة له علیه السلام لمعقل بن قیس الریاحی حین أنفذه إلى الشام فی ثلاثة آلاف مقدمة له
اتَّقِ اللَّهَ الَّذِی لَا بُدَّ لَكَ مِنْ لِقَائِهِ وَ لَا مُنْتَهَى لَكَ دُونَهُ وَ لَا تُقَاتِلَنَّ إِلَّا مَنْ قَاتَلَكَ وَ سِرِ الْبَرْدَیْنِ وَ غَوِّرْ بِالنَّاسِ وَ رَفِّهْ فِی السَّیْرِ وَ لَا تَسِرْ أَوَّلَ اللَّیْلِ فَإِنَّ اللَّهَ جَعَلَهُ سَكَناً وَ قَدَّرَهُ مُقَاماً لَا ظَعْناً فَأَرِحْ فِیهِ بَدَنَكَ وَ رَوِّحْ ظَهْرَكَ فَإِذَا وَقَفْتَ حِینَ یَنْبَطِحُ السَّحَرُ أَوْ حِینَ یَنْفَجِرُ الْفَجْرُ فَسِرْ عَلَى بَرَكَةِ اللَّهِ فَإِذَا لَقِیتَ الْعَدُوَّ فَقِفْ مِنْ أَصْحَابِكَ وَسَطاً وَ لَا تَدْنُ مِنَ الْقَوْمِ دُنُوَّ مَنْ یُرِیدُ أَنْ یُنْشِبَ الْحَرْبَ وَ لَا تَبَاعَدْ عَنْهُمْ تَبَاعُدَ مَنْ یَهَابُ الْبَأْسَ حَتَّى یَأْتِیَكَ أَمْرِی وَ لَا یَحْمِلَنَّكُمُ شَنَآنُهُمْ عَلَى قِتَالِهِمْ قَبْلَ دُعَائِهِمْ وَ الْإِعْذَارِ إِلَیْهِمْ