نهج البلاغه مكتوبلار 16

+0 به یه ن

نهج البلاغه مكتوبلار 16

16-جی مكتوب

امام علیه السلام دؤیوش واختی صحابه‌لرینه (دوشمنله ووروشماق باره‌سینده) بویوروب:

آرخاسیندا قاییدیش اولان قاچیش (میداندان قاچماق)، سونراسی دوشمنه هجوم اولان مغلوبیت، سیزه آغیر گلمه‌سین.

قیلینجلارین حقلرینی ادا ائدین. (دوشمنه جسورلوقلا قیلینج ائندیرین و اونلارین) آرخالارینی یئره وورون (اونلاری تورپاق اوستونه سره‌رك محو ائدین). اؤزوزو (دوشمنین) ایچینه ایشله‌ین نیزه آتماغا و محكم قیلینج چالماغا وادار ائده‌رك چوخ چالیشین. سسلری بوغون. (اضطراب و نگرانچیلیغین سیزه یاخینلاشماسینا یول وئرمه‌یین و ساكت قلبله دوشمنه طرف اوز توتون.) چونكی او، قورخو و نگرانچیلیغی داها چوخ اوزاقلاشدیریر. توخومو جوجردن و انسانی یارادان الله‌ـا آند اولسون كی، (معاویه، عمرو ابن عاص، مروان و دیگرلری كیمی منافق و ایكی ‌اوزلولر داخلاً) اسلامی قبول ائتمه‌ییبلر. آمّا (قورخودان) تسلیم اولوبلار (اؤزلرینی مسلمان كیمی گؤستریبلر) و كفرو (قلبلرینده اولان كفرو) گیزله‌دیبلر. كفره یاردیمچی تاپان زمان اونو اوزه چیخارتدیلار. (دین ایله مخالفت و بیزیمله دؤیوش بایراغی اوجالتدیلار.)

 

و كان یقول علیه السلام لأصحابه عند الحرب

لَا تَشْتَدَّنَّ عَلَیْكُمْ فَرَّةٌ بَعْدَهَا كَرَّةٌ وَ لَا جَوْلَةٌ بَعْدَهَا حَمْلَةٌ وَ أَعْطُوا السُّیُوفَ حُقُوقَهَا وَ وَطِّنُوا لِلْجُنُوبِ مَصَارِعَهَا وَ اذْمُرُوا أَنْفُسَكُمْ عَلَى الطَّعْنِ الدَّعْسِیِّ وَ الضَّرْبِ الطَّلَحْفِی وَ أَمِیتُوا الْأَصْوَاتَ فَإِنَّهُ أَطْرَدُ لِلْفَشَلِ فَوَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ مَا أَسْلَمُوا وَ لَكِنِ اسْتَسْلَمُوا وَ أَسَرُّوا الْكُفْرَ فَلَمَّا وَجَدُوا أَعْوَاناً عَلَیْهِ أَظْهَرُوهُ

 



  • [ ]