رمضان بایرامی SMS -لری
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : دین
+0 به یه ن
رمضان بایرامی SMS -لری
رمضان بایرامی SMS-لری
♥ كایناتین یارادیجی‌سی و عالملرین ربّی بؤیوك الله-ـا سونسوز شكرلر اولسون! رمضان بایرامی بركتیله، بوللوغویلا گلسین، بوتون انسانلیق اوچون خیرلره وسیله اولسون.
♥ بیر داملا اومید سپیلسین اورگینه، بیر داملا سعادت دولسون گونلرینه ، مین بیر دعان قبول و بایرامین مبارك اولسون
♥ سئوگی سؤزه دولارسا دعا اولور، دعا الله-ـا چاتیرسا نور اولور، عینی یولدا بیرلشن دعا‌لاریمیزین نورا دؤنوشوپ ربّیمیزه چاتماسی دیلگی ایله بایرامین مبارك اولسون
♥ الله‌ین رحمتی سنه شامل اولسون. سنه گلن هر یاخشیلیق الله‌داندیر، بوتون پیسلیكلر نفس‌دندیر. مكانین جنّت، یووان سعادتلی، قلبین الله سئوگیسی ایله دولو، بایرامین مبارك اولسون.
♥ اورگینه داملا داملا اومید، گونلرینه مین دادلی سعادت دولسون. سئودیكلرین همیشه یانیندا اولسون، یوزون و گولون هیچ سولماسین. بایرامین مبارك اولسون...
♥ رمضان بایرامینیز مبارك، اورگینیز اومید‌لی، اومید‌لرینیز آتلی، سئودانیز قاناد‌لی، سعادتینیز قاتلی، سوفره‌نیز دادلی، مكانینیز تخت‌لی، عمرونوز بخت‌لی اولسون...
♥ كوسكونلرین باریشدیغی، سئونلرین بیر آرایا گلدیگی، رحمت و شفقت دولو گونلرین اَن دَیَرلیلریندن اولان رمضان بایرامینیز مبارك اولسون.
♥ بو دَیَرلی رمضان بایرامیندا، كایناتین یارادیجی‌سی و عالملرین ربّی باغیشلایان و مهربان بؤیوك الله بوتون دعا‌لارینیزی قبول ائتسین.
♥ بایراملار بركتدیر، اومیددیر. دعا‌لارین قبول اولسون ، سئودیكلرین همیشه سنینله اولسون بایرامینیز مبارك اولسون.
♥ بوتون اوركلر سئوینجله دولسون، اومید‌لر گئرچك اولسون، آجیلار اونودولسون، دعا‌لارینیز قبول و بایرامینیز مبارك اولسون.
♥ قلبلر واردیر سئوگینی یاشاتماق اوچون، انسانلار واردیر دوستلوغو پایلاشماق اوچون و بایراملار واردیر سئوگی ایله قوجاقلاشماق اوچون. بایرامینیز مبارك اولسون.
♥ بیر اووج دعا، بیر قوجاق سئوگی، حرارتلی بیر مئساژ، یوخ ائدیر مسافه‌لری بیرلشدیریر كؤنوللری قلبینیز نور، ائوینیز سعادت دولسون، بایرامینیز مبارك اولسون.
♥ زمانا و مكانا سیغمایان بیر بركتله بركتلنمك و باغیشلانمیش اولمانین او شرفلی مقامینا چاتماق تمنّی سی ایله بایرامینیز مبارك اولسون.
♥ اسلامین نورلو گونشی قلبینه دولسون، مقامین جنّت، حضرت محمّد (ص) قونشون اولسون، گونلرین سعادتلی، گؤنلون سعادتله دولسون. بایرامین مبارك اولسون.
نهج‌البلاغه‌دن بیر درس
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : دین
+0 به یه ن
نهج‌البلاغه‌دن بیر درس
حضرت علی‌نین (ع) گؤزو همیشه والی‌لری‌نین اوستونده اولوردو و قیسا حكومتی‌نین بویوندا آداملارینی توبیخ ائله‌مك مضمونوندا چوخلو نامه‌لر یازدی.نهج البلاغه كتابینی ورقله‌ینده بو مسأله‌یه تئز تئز راست گلمك اولار. حضرت علی (ع) «منخم بن سلیم»-ی زكات ییغماغا گؤندرنده اونا بئله یازمیشدی:
«تایسیز بیر الله-ین قورخوسو ایله یولا دوش، مسلمانلارین كناریندان خوشلاری گلمه‌ین صورتده كئچمه. اونلارین ماللاریندان الله-ین حقّیندن آرتیق آلما. بیر طایفایا چاتاندا اونلارین ائولرینه گئتمه‌میش سولارینا گئت. سونرا سكینه و آراملیقلا اونلارین آراسینا گئت و اورتالاریندا دور. اونلارا سلام وئر و سلام وئرمگی قیسا ائله‌مه. سونرا دئنه: «ای الله-ین بنده‌لری ! الله-ین دوستو و خلیفه‌سی منی سیزه طرف گؤندریب كی املاكیزدان الله-ین پایینی آلام. سیزین املاكیزدا الله-ین پایی واردی كی اونون ولی‌سینه وئره‌سیز؟» بیری یوخ دئسه (دئسه كی وئرمه‌لی زكاتیم یوخدور) اونا مراجعه ائتمه. آما بیری دئسه كی بلی وار. اونو قورخوتمادان و اونا چتین توتمادان اونونلا گئت و قیزیلدان گوموشدن هر نه وئرسه آل. اینك، قویون و دوه‌سی‌ده اولسا اجازه‌سیز اونلارین یانینا گئتمه چونكی اونلارین چوخو اونوندور. حیوانلارین یانینا گئدنده صاحبلرینه مسلّط اولان كیمی و صاحبلرینه چتین توتان كیمی اونلارا باخما. هئچ حیوانی قورخودوب قووما. صاحبلرینی اونلارین توتماقدا اینجیتمه.
[زكاتی آلاندا] مالی ایكی یئره بؤل و صاحبیندن اونلارین بیرینی سئچمگه اختیار وئر. سئچدیگینه اعتراض ائله‌مه. قالانلاری‌دا همانجور ایكی یئره بؤل و یئنه اوندان ایسته بیرینی سئچسین. [بو ایشی اوراجن ادامه وئر كی گئریده قالان] الله-ین حقّی مقداریندا اولسون. الله-ین حقّینی اوندان آل و اگر بؤلمگی بَیَنمه‌سه و فسخ ائله‌مك ایسته‌سه، سن فسخ ائله و ایكی قسمتی بیر-بیرینه قات و تازادان تكرار ائله.
اوشاغین تربیتی اوچون هئچ واخت تئز دئییل
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : اجتماعی
+0 به یه ن
اوشاغین تربیتی اوچون هئچ واخت تئز دئییل
اوشاغین تربیتی اوچون هئچ واخت تئز دئییل ! بو سئویملی موجودلار چوخ عاغیللی‌دیلار و هر شئیی ایلك باشدان چوخ یاخشی اؤیرنیرلر.بیر یاشلی اوشاق، یئمگینی بوشقابدان ائشیگه آتاندا، والدین اونونلا نئجه رفتار ائله‌مه‌لی اولدوقلارینی بیلمیرلر. بیر طرفدن‌ده بئله بیلیرلر اوشاغین یاشی آزدیر و اونو تربیت ائتمك اولماز. آما بئله دئییل. اوشاغا خوش دیلله اؤیرتمك اولمایاندا، اولا بیلر یاخشی پیسی اونا اؤیرتمك لازم اولسون. والدین اكثراً تربیتی تنبیه‌له عوضی توتورلار. آما تربیتین بیناسی اؤیرتمگه دایانیر. بیر یاشلی اوشاغا محدودیّتلری اؤیرتمك لازمدیر. چوخ ساده یوللارلا اوشاغی دوزگون رفتارا طرف هدایت ائتمك اولار.
اوشاغین الیندن ائله‌دیگی سهوه گؤره غضبلندیگیز زمان اونا چیغیرمایین، اؤزوزو كنترل ائدین. چیغیرماغیز باعث اولار اوشاق لج ائله‌سین. چیغیرماق یئرینه اونو فوراً و آراملیقلا سئودیگی ایشه تشویق ائدین. مثلاً گؤرسز اوشاق مبلین دسته‌لرینه دیرماشیر، چیغیرماق یئرینه اونو یئره قویون و اویناتمالیلاری ایله اونونلا اوینایین یا اونا كتاب اوخویون. بو ایش، اوشاغین اشتباهلارینا مانع اولماقدان علاوه اونا بعضی ایشلرین گؤرمه‌مه‌لی اولدوغونو اؤیردر.
اوشاغا ناهاردان و یا شامدان اوّل، قیویر-زیویر یئمگی قدغان ائله‌میش اولساز، آغلاییب عالمی بیر-بیرینه قاتسا دا اونا بو ایشه اجازه وئرمه‌مه‌لیسیز. بیر دفعه تسلیم اولورساز، او بو ایشی اؤیرنر و همیشه چیغیرماق و آغلاماقدان اسلحه كیمی سیزین علیه-یزه استفاده ائلر.
اوشاغین تربیتی اوچون هئچ واخت اونا منطقسیز سؤز دئمه‌یین و دئدیگیزین‌ده اوستونده دایانین. بو مسأله‌ده آتا-آنا هماهنگ اولمالیدیلار. اولماز كی بیری اوشاغا طرف چیخسین و او بیری سؤزون یئریتمگه چالیشسین. بونون نتیجه‌سی مثبت اولماز.
باشاردیغیز قدر مثبت اولون. اوشاغا همیشه «یوخ»، «دَیمه»، «ائله‌مه» و بو كیمی سؤزلر دئسه‌ز، بیر مدّت سونرا داها سیزی حسابا قویمایا‌جاق. «یوخ» سؤزونو هر یئرده خرجله‌مه‌یین اونو فقط ضروری یئرلرده ایشله‌دین. مثلاً اوشاق یاندیران و خطرلی بیر شئیین اوستونه گئدنده تئز و قاطعیّتله «یوخ» دئمه‌لیسیز. خطرسیز یئرلرده لزومو یوخدور «یوخ»دان استفاده ائلیه‌سیز. مثلاً بونون یئرینه كی دئیه‌سیز: «یوخ! ماشیندا باشماق چیخارتمازلار». یاخشی اولار دئیه‌سیز: «ائوه یئتیشه‌نه قدر اونلاری آیاغیندا ساخلا ! یئتیشندن سونرا آیاقلین یئرییه بیلرسن».
اوشاقلار سیزین دئدیكلریزدن چوخ، عمللریزه باخیرلار. اؤیرشدیكلری‌نین چوخو بؤیوكلردن تقلید ائله‌دیكلریدیر. بونا گؤره سؤزله اؤیرتمكدن علاوه، اونلارا بیر ایشی اؤیرتمكدن اؤترو او ایشی اونلارین گؤزونون قاباغیندا ائله‌یین. مثلاً اوشاغیز دوستلارینی وورورسا، مهربانلیغی اونا عملاً اؤیردین. دوستلاری‌نین بیرینی مهربالیقلا قوجاغیزا آلین. اوشاق‌دا اونلارا محبّت ائله‌مگی اؤیرنر. یا مثلاً دیشلرینی یوماق اونا آغیر گلسه، هیجانلی اولماق اوچون بو ایشی بیرلیكده گؤرون.
یاخشی ایشلری تشویق ائدین. اوشاقلار بعضاً یاخشی رفتاری باجارمادیقلاری اوچون پیس رفتار ائلیرلر. بونا گؤره اونا یاخشی عملین نه اولدوغونو اؤیرتمه‌لیسیز. اوشاق یاخشی ایش گؤرنده اونو تشویق ائدین. بئله‌لیكله او سیزین هانسی عمل‌لردن خوشوز گلدیگینی بیلر.
فتوای جدید آیت الله بیات زنجانی در مورد نوشیدن اضطراری آب در ماه رمضان
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : دین
+0 به یه ن
فتوای جدید آیت الله بیات زنجانی در مورد نوشیدن اضطراری آب در ماه رمضان
این مطلب عیناً از سایت رسمی آن مرجع (http://bayatzanjani.net/fa/news/article-340.html) نقل می گردد: آیت الله بیات زنجانی در فتوایی جدید ابراز داشتند:
"با استناد به موثقه عمار و روایت مفضل ابن عمر از امام صادق(ع)
كه در باب ١٦ وسائل الشیعه از ابواب "من یصح منه الصوم" آمده است، كسانی
كه روزه می گیرند ولی تاب و تحمل تشنگی را ندارند، فقط به اندازه ای كه
جلوی تشنگی شان را بگیرد می توانند آب بنوشند و در این حالت روزه شان باطل
نبوده و قضا هم ندارد."
لازم به ذكر است نظر فقهی معظم له در رسالۀ عملیه به این شكل نبوده و این نظر فقهی جدید ایشان است./
------------------------------------
مرجع عالیقدر به استفتائات دیگری كه در پی انتشار این فتوا برای دفتر ارسال شده است پاسخ دادند.
استفتاء اول:
سؤال: ضمن عرض سلام؛ حضرتعالی در فتوائی فرموده اید:
با استناد به موثقه عمار و روایت مفضل ابن عمر از امام صادق(ع) كه در باب
١٦ وسائل الشیعه از ابواب "من یصح منه الصوم" آمده است، كسانی كه روزه می
گیرند ولی تاب و تحمل تشنگی را ندارند، فقط به اندازه ای كه جلوی تشنگی شان
را بگیرد می توانند آب بنوشند و در این حالت روزه شان باطل نبوده و قضا هم
ندارد.
حال سؤال من اینجاست آیا فردی كه در چنین شرایطی قرار گرفته، می تواند احتیاطاً و از روی استحباب روزۀ خود را قضا كند؟
پاسخ: "باسلام و تحیت؛ احتیاط همیشه امری پسندیده است ودر فرض سؤال نیز احتیاط مستحب آن است كه فرد روزۀ خود را در وقت مقتضی، قضا كند."
استفتاء دوم:
سؤال: در
خصوص فتوای جدید حضرت آقا در خصوص كسانی كه روزه می گیرند ولی تاب و تحمل
تشنگی را ندارند، فقط به اندازه ای كه جلوی تشنگی شان را بگیرد می توانند
آب بنوشند استدعا دارم از آن بزرگوار سوال بفرمائید : آیا اشخاصی كه
ناراحتی دستگاه گوارش دارند و به همین دلیل نباید معده ایشان خالی بماند می
توانند روزه گرفته و اندكی غذا برای خالی نماندن معده تناول فرمایند ؟
پاسخ: با سلام و تحیت؛ در فرض سوال اگر احتمال ضرر و زیان قابل توجه به دلیل روزه گرفتن داده شود، روزه گرفتن جایز نیست.
لازم به ذكر است فتوای مذكور مربوط به مورد و شرایط خاص است و از آن موارد
با شرایط قید شده نمی توان به موارد دیگر تعدی كرد. بنابراین آن دو روایت
مورد استناد در فتوا، تنها مربوط به "آب" است كه آن هم با شرایط خاصی كه از
موارد بارز "ضرورت" می باشد، محسوب می شود.
آیت‌الله العظمی بیات زنجانی در اظهاراتی جدید در جمع تعدادی از علما و روحانیونی كه در دفتر ایشان حضور یافته و پیرامون فتوای اخیر معظم له شبهات و نظراتی داشتند، بیاناتی اظهار داشتند كه عینا از سایت ایشان منتشر می‌گردد:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
همانطوری كه حضرات مستحضرند در متون روایی و فقهی ما پیرامون روزه شیخ و شیخه (پیرمرد و پیرزن) و ذوالعطاش (مبتلا به مرض تشنگی)، بحثی داریم كه آیا افطار آنها از باب رخصت است یا عزیمت؟ یعنی مختارند كه افطار كنند یا موظف به افطار روزه هستند؟ در خلال همین بحث، درباره افرادی بحث شده كه بیماری تشنگی ندارند و عنوان "ذوالعطاش" بر آنها صدق نمی‌كند، اما دچار عطش مقطعی و اتفاقی می‌شوند و نمی‌توانند روزه خود را ادامه دهند. مثلاً كارگری روزه گرفته و در اثر گرما احتمال دارد ادامه روزه منجر به غش و حتی مرگ شود. این فرد ذوالعطاش نیست، اما دچار عطش شدید مقطعی شده است. در این مورد امام صادق (علیه‌السلام)فرموده‌اند كه آنان می‌توانند آب بنوشند. دو روایت در این‌باره وارد شده كه هر دو هم به نظر اینجانب معتبر است. البته در نسخه وسائل در موثقه عمار، كلمه عطاش آمده است، ولی در تهذیب، كلمه عطش آمده كه همین درست است، چون ذوالعطاش لازم نیست به اندازه رمق آب بخورد، چراكه مطابق صحیح محمد ابن مسلم اساساً روزه بر او واجب نیست. سند موثقه عمار، احمد بن ادریس از نظر نجاشی و شیخ ثقه است. محمد بن احمد به دلیل احمد بن محمد بن حسن همان ابن یحیی است. اینجا سلسله سند وسائل اصح است، با اینكه معمولا تهذیب اصح است. احمد بن حسن و عمرو بن سعید و مصدق بن صدقه و عمار همگی اگرچه فطحی مذهب هستند ولی همگی ثقه هستند.
سند روایت دوم (روایت مفضل) هم ما معتقدیم معتبر است و این دو روایت از حیث سند جای بحث ندارد.
روایت مفضل انگار كه درباره امروز است و درباره افرادی ست كه به دلیل تشنگی فراوان، قادر به ادامه روزه نیستند. حضرت هم نمی‌گوید كه: "روزه‌شان را تمام كنند ولو اینكه در فشار قرار گیرند" و نیز نمی فرمایند كه روزه شان را افطار كنند و بعد كفاره دهند و یا قضا كنند، بلكه راهنمایی می‌كنند كه با خوردن آب به مقدار ضرورت، به روزه ادامه بدهند. البته برخی از اعاظم و اعلام فرموده‌اند كه اینجا درباره افطار یا ادامه روزه سكوت شده و طبق قواعد عامه دال بر ابطال روزه است، اما به این نكته توجه نشده كه اگر عمومات در اینجا حاكم بود، نیاز نبود كه گفته شود روزه‌دار «بقدر ما یمسك رمقه» بخورد.
به نظر من نسبت این روایت با روایات عمومات، نسبت شبه حكومت است نه تخصیص. امام (ع) از عنوان افطار استفاده نكرده و اساساً چنین شربی را مثلاً مانند ریختن دارو به زور به حلق روزه دار مفطر نمی‌دانند چراكه آنجا از عبارت "افطر" استفاده فرمود.
دقت در موثقه عمار و روایت مفضل نشان می‌دهد كه معصوم (ع) در عنوان «مفطر» تصرف كرده و چنین شربی را موضوعاً از عنوان مفطرات خارج كرده است. پس این دو روایت بر عمومات تقدم دارد و الا لغویت این دو روایت لازم می آید.
با این وجود مطلبی جامع تر و كاملتر پیرامون این فتوا به زودی در اختیار دوستان قرار خواهد گرفتحضرت علی‌نین (ع) شهادتی باره‌ده نئچه فرقلی روایت
یازار : میرزه عبدالصمد ملکی | بؤلوم : دین
+0 به یه ن
حضرت علی‌نین (ع) شهادتی باره‌ده نئچه فرقلی روایت
ابن ابی الدنیا (م 281) اوچونجو قرنین محدث و تاریخچی‌سی ایدی كی حضرت علی‌نین (ع) شهادتی باره‌ده مستقل كتاب یازیب. بو كتاب، بو باره‌ده الیمیزه چاتان اَن قدیمی كتاب ساییلیر.مستقل كتابدان سؤز گئدنده، اوّلدن آخره قدر بیر موضوعدا و بوردا امام علی‌نین (ع) شهادتی باره‌ده یازیلان كتاب نظرده توتولور. البته تاریخ طبری و یعقوبی كیمی عمومی تاریخ كتابلاریندا دا بو باره‌ده سؤز یازیلیب.
امام علی‌نین (ع) شهادتی باره‌ده یازیلان اثرلر آراسیندا «ابن ابی الدنیا» نین كتابی گونوموزه چاتان اَن قدیی كتابدیر. هرچند اوندان اوّل‌ده آیری اثرلر واریمیش. بو اثرین آدی «امیر المؤمنین علیه السلامین مقتلی» دیر كی بیرینجی دفعه مرحوم عبدالعزیز طباطبایی طرفیندن تراثنا مجله‌سی‌نین 12-جی نمره‌سینده (1408ق) یاییلدی.
كتابین یازانی ابن ابی الدنیا قرشی‌یه معروف اولان ابوبكر عبدالله بن محمد بن عبید (208 - 281) تاریخ و حدیث زمینه‌سینده عالم ایدی كی حدیث و تاریخ زمینه‌سینده مختلف كتابلار یازمیشدی.
او، تاریخچی طبری‌دن اوتوز ایل اوّل وفات ائتمیشدی.
اونون كتابیندا مختلف تاریخی مأخذلردن نقل اولموش 119 روایت وار. هر بیر روایت امام علی علیه السلامین شهادت جریانی باره‌ده بیر داستاندیر كی زمینه‌لر و طبعاتین‌دا ایضاح ائدیب. بو روایتلرین هامیسی «ابن ابی الدنیا»نین دیلی ایله «حافظ حسین بن صفوان برذعی» (م 340) آدلی شخص طرفیندن نقل اولور.
هر خبرین راویلری «ابن ابی الدنیا»دان خبرین اصل منبعینه قدر، نقللرین چوخونون اوّلینده گلیب. اونلارین بعضیسی شیعه تاریخچیلری و بعضیسی عامه (سنّی) تاریخچیلریدیر. مثال اوچون بو سند: . . . . عن جابر بن عبدالله جعفی، عن محمد بن علی [امام باقر] . . . سونرا امام علی‌نین (ع) وصیّتینی امام مجتبی‌یه (ع) نقل ائدیب.
بیرینجی روایت امام علی‌نین (ع) سحر اوّل وقت مسجده یوللانان زماندان یازیر كی قوشلار او حضرتین قاباغینا چیخیب اؤتمگه باشلادیلار. اصحاب قوشلاری اوزاقلاشدیرماغا چالیشدیردیلار آما حضرت بویوردو: «قوومایین! اونلار نوحه اوخورلار».
امام علی علیه السلامین شهادت روایتلری بو كتابدا فرقلی نقل اولوب. طبری تاریخینده اولدوغو كیمی بو كتابدا دا فرقلی و متعارض روایتلر، دال به دال گلیب.
حسن بن دینار، حسن بصری‌دن روایت ائدیر كی دئدی: او گئجه علی بن ابی طالب دئدی: «انّی مقتول لو قد أصبحت. سحر آچیلاندا من مقتول اولاجاغام».
بو كتابین بئشینجی روایتینده هشام بن محمد كلبی‌نین دیلی ایله بئله گلیر: نخع‌دن بیر كیشی منه روایت ائتدی كی «صالح بن میثم بن عمران بن میثم تمار» آتاسیندان بئله روایت ائتدی: «علی صبح نمازی اوچون ائشیگه چیخدی. نمازین تكبیرینی دئدی. سونرا انبیاء سوره‌سیندن اون بیر آیه اوخودو. بو آندا، ابن ملجم قیلینجلا او حضرتین فرقیندن ووردو. جماعت اونون باشینا تؤكولوب قیلینجی الیندن آلدیلار. اونلار نمازدایدیلار. علی ركوع‌یه گئتدی سونرا سجده ائتدی. من اونو گؤردوم قان باشیندان آخیردی و او سجده ائدیردی. باشی‌نین قانی او طرف بو طرفه تؤكولوردو. یئنیدن ایكینجی ركعته قالخدی آما حالی دَییشدی. قرائتینی آراملاتدی. سونرا اوتوروب تشهد و سلام وئریب مسجدین دیوارینا دایاندی».
یئدینجی روایتده بئله گلیب: «ابن بجره اشجعی» ایله «ابن ملجم» قرار قویموشدولار قیلینجلا اماما حمله ائله‌سینلر. بیری‌نین قیلینجی سهوه گئتدی و دیوارا دَیدی و ابن ملجمین قیلینجی اصابت ائتدی. اونلارین هر ایكیسی‌ده قاچدیلار. ابن بجره كنده‌یه طرف و ابن ملجم بازارا طرف. ابن ملجمی توتوب امامین نزدینه گتیردیلر.
11-جی روایتده بئله گلیب: واقعه‌دن ایكی گئجه اوّل، امام مسجده وارد اولوب اورداكیلاری یوخودان اویالدیردی. ابن ملجم او حضرتین نزدینه گلیب امامی توبه‌یه چاغیران بیر مكتوب وئردی. امام او آن اونو اوخویا بیلمه‌دی. نمازدان سونرا آچیب اوخودو. اوندا بئله یازیلمیشدی: «سنی شركدن توبه ائله‌مگه چاغیریرام». حضرت بویوردو: «بو نامه‌نین صاحبی كیمدیر؟» هئچ كسدن جواب گلمه‌دی. امام آغیز سویونو اونا آتیب محو ائدیب ائشیگه آتیب بویوردو: «الله‌ین لعنتی اونا اولسون».
12-جی روایتده امام باقر علیه السلامین دیلی ایله بئله گلیب: الله تعالی شهادت كرامتینی ابن ملجمین ضربتی ایله امام علی‌یه (ع) نصیب ائتمه‌سی‌نین اراده ائله‌دیگی زمان، ابن ملجم، بنی اسد مسجدینده ایدی. هاوا قارالاندا كندی‌لرین ائولریندن بیرینه گئتدی. اوندان بیر جمعه اوّل، امام منبره چیخیب بویوردو: «الله پیغمبری (ص) منه بویوردو « لایبغضك مؤمن و لا یحبك كافر» مؤمن سندن غضبلنمز و كافر سنی سئومز. و آرتیردی: یوخودا گؤردوم بیر شیطان منه ضربه ووروب ساققالیمی باشیمین قانینا ایسلادیب. آما بو منی ناراحت ائتمه‌دی. . .
معهود گئجه‌سی ابن ملجم قاپی یانیندا كمین قوردو. امام نماز اوچون مسجده وارد اولاندا ابن ملجم ضربه‌سینی یئندیردی. محمد بن حنیفه حضرتین یاخینلیغیندا دورموشدو. اونو توتدو. جماعت‌ده ابن ملجمه هجوم ائتدیلر كی اونو اؤلدورسونلر. امام علی (ع) بویوردو: «دؤزون، اونو اؤلدورمه‌یین. قالسام اونو قصاص ائدرم و یا باغیشلارام. قالمازسام جان، جان مقابلینده».
13-جو روایت عبدالغفار بن قاسم انصاری‌نین دیلی ایله بئله نقل اولوب: نئچه نفردن ابن ملجمین گئجه‌نی اشعث بن قیسین ائوینده یاتدیغینی ائشیتدیم. ائله او ایدی كی سحر وقتی اونا دئدی: سحر اولدو ! (یعنی تئز اول یوبانما !)
همان سحر «بنی كنده» مسجدی‌نین اذانچیسی «حجر بن عدی» ایدی. ائله او، مناره باشیندان دئدی: «اعور علی‌نی اؤلدوردو». (ابن ملجم بیر گؤزلو ایدی.) سونرا اشعثه خطاباً دئدی: «ابن ملجم سنین یانیندایدی و سن اونونلا پیچیلداشیردین».
91-جی روایتده «زحر بن قیس»ین دیلی ایله بئله گلیب: حسن بن علی منی مدائنه گؤندردی كی شهادت خبرینی اوردا اولان حسین بن علی‌یه چاتدیرام. یئتیشنده حسین بن علی دئدی: «زحر! نییه رنگین آتیب؟» دئدیم: «امیرالمؤمنینی بو دنیاده حیاتی‌نین سون گونونده و او دنیاسی‌نین اوّل گونونده ترك ائتمیشم. بو حسنین سیزه مكتوبودور». امام سوروشدو: «اونو كیم اؤلدوردو؟» دئدیم: «فاسق مارقیندن عبدالرحمان بن مجلم آدیندا بنی مراددان بیر نفر». سوروشدو: «اؤلدورولدو؟» دئدیم: «بلی» تكبیر دئییب آرتیردی: « انا لله و انا الیه راجعون و الحمد لله رب العالمین، نه بؤیوك مصیبت ! بونونلا كی الله رسولی بویوردو: هر زمان سیزه مصیبت گلسه، منیم مصیبتلریمی یادا سالین كی اوندان یوخاریسی یوخدور. الله رسولی دوز دئدی و بو مصیبت او مصیبتدن سونرا اَن بؤیوك مصیبتدیر و من عمرومده اوندان یوخاریسینی گؤرمیه‌جگم. سونرا بویوردو: ان البلاء الینا أهل البیت سریع. مصیب بیز اهل بیته طرف سرعتلیدیر. و الله المستعان. حسین بن علی مدائن جماعتینی ییغیب امام حسنین نامه‌سینی اونلارا اوخودو. بو آندا «عبدالله بن سباء» آدینا تانینان همدان اهلیندن اولان ابن السوداء دئدی: «علی‌نی قبرده ده گؤرسم، بیلیرم كی ظهور ائده‌نه قدر اؤلمیه‌جك. بو آندا جماعتین آغلاشماسی و استغفاری گؤیه قووزاندی و حسین بن علی‌یه تسلیت دئدیلر و او حضرت جماعتله كوفه‌یه قاییتدی.